
-
Սովորեցրու ինձ աղոթել -
շշնջաց Սերժը : -
Բայց այնպես ,
որ կատարվի :
Մի սառը դող անցավ Բելլայի մարմնով :
Նա չհասկացավ հարցը :
-Իմ
տարօրինակ
ընկեր
: Միթե
դու
չգիտես
<<Հայր
Մեր>>-ը:
- Գիտեի
, որ
չես
հասկանա
: Ինձ
բառերը
չեն
պետք
: Ես
ուզում
եմ
լռելով
աղոթել
: Ես
ուզում
եմ
, որ
Տերը
ինձ
առանց
բառերի
հասկանա
: Ես
ուզում
եմ
, որ
Նա
կարդա
իմ
սիրտը
:
- Ես քեզ աղոթել սովորեցնել չեմ կարող : Ինչ տարօրինակ ես դու :
Սերժը
, որ
մինչև
այդ
գլուխը
դրել
էր
Բելլայի
ծնկներին
ու
ինչ
որ
փոքրիկ
խաղալիք
ձեռքում
քանդում
էր
ու
հավաքում,
մի
ակնթարթում
կարմրեց
, դեն
նետեց
խաղալիքը
, ինչ
որ
բարձր
հառաչանք
դուրս
պրծավ
նրա
բերանից
, բայց
տեսնելով
Բելլայի
վախեցած
հայացքը
հանգստացավ
ու
նստեց
նրա
կողքին
: Նա
վերցրեց
Բելլայի
հաստլիկ
ձեռքը
ու
դրանով
ծածկեց
իր
դեմքը: ...